Συνέντευξη του Ευριπίδη Στυλιανίδη στη ΒΡΑΔΥΝΗ της Κυριακής

Κύριε Στυλιανίδη, πρόσφατα μετείχατε σε ένα δείπνο που ερμηνέυτηκε ποικιλοτρόπως , αφού είχε «κυρίως πιάτο» τα εσωκομματικά ζητήματα. Τι ακριβώς θέλατε να πετύχετε, τι επιδιώκετε με το δείπνο που πραγματοποιήθηκε;

Ε.Σ.: Κύριε Μελισσόπουλε, στα σύγχρονα δημοκρατικά κόμματα η επικοινωνία και η ανταλλαγή απόψεων μεταξύ των κορυφαίων στελεχών είναι μια δημοκρατική διαδικασία. Αυτή η πρωτοβουλία της Μαριέττας Γιαννάκου αποσκοπούσε στο να συζητήσουμε θέματα που αφορούν στις τρέχουσες εθνικές εξελίξεις, ζητήματα που έχουν να κάνουν με το μέλλον της παράταξης , καθώς και πολιτικές που θα μπορούσαν να αποκαταστήσουν το ιδεολογικοπολιτικό μας στίγμα και να δημιουργήσουν και νέες δυναμικές. Εκτιμώ ότι τέτοιου είδους συναντήσεις πρέπει να γίνονται τακτικότερα και με άλλα στελέχη και τέτοιου είδους γόνιμες συζητήσεις πρέπει να γίνονται σε όλα τα επίπεδα και σε όλα τα όργανα του κόμματος. Όχι μόνο κοινωνικά. Μοιραστήκαμε εύλογες ανησυχίες που μας μεταφέρονται από τις τοπικές κοινωνίες που εκπροσωπούμε στο Κοινοβούλιο.

Πρέπει κατά τη γνώμη σας να γίνει Έκτακτο Συνέδριο που θα συζητήσει το μέλλον της παράταξης;

Ε.Σ.: Ναι βέβαια, το θεωρώ αυτονόητο.

Είστε ο πρώτος που ασκήσατε σκληρή κριτική στην ηγεσία του κόμματος. Τι πρέπει να γίνει κατά την άποψή σας από εδώ και πέρα; Τίθεται κατά την άποψή σας θέμα ηγεσίας της ΝΔ;

Ε.Σ.: Αυτό που προέχει αυτές τις ώρες είναι το συμφέρον της χώρας. Τώρα, όσον αφορά στο κόμμα, μακριά από εμένα μονομερείς ή κακοπροαίρετες προσεγγίσεις. Η ενδοσκόπηση, η αυτοκριτική, η επισήμανση και διόρθωση των λαθών, η ανασυγκρότηση και η επανεκκίνηση μιας παράταξης που θέλει να μείνει μεγάλη και δημοκρατική, είναι συλλογική υπόθεση και όχι υπόθεση ενός. Την παράταξη αυτή την αγαπώ και την πιστεύω. Την υπηρετώ με αποφασιστικότητα από παιδί, γι’ αυτό γνωρίζω καλά ότι σε δύσκολες στιγμές ξαναξεκίνησε δυναμικά, μόνο όταν ενεργοποίησε τα αντανακλαστικά της εσωκομματικής δημοκρατίας. Έχουμε χρέος να ανοίξουμε τη συζήτηση σε όλα τα επίπεδα, κορυφώνοντάς τη σε ένα Έκτακτο Συνέδριο. Είναι θετικό βήμα η απόφαση για σύγκλιση της Κ.Ο. στις 19 Φεβρουαρίου. Πρέπει να συζητήσουμε με ειλικρίνεια. Να ακούσουμε τον κόσμο μας, που πληγώθηκε και να ξανασυναντηθούμε με την κοινωνία. Πρέπει να εξηγήσουμε τι ήταν αναγκαίο για τη χώρα και να αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες που μας αντιστοιχούν χωρίς εγωισμούς, ματαιοδοξίες και αλαζονεία. Οφείλουμε να αποκαταστήσουμε τον ιδεολογικοπολιτικό μας προσανατολισμό και τη σύγχρονή μας ταυτότητα, αν θέλουμε να επικοινωνήσουμε ξανά με τον κόσμο που έρχεται…

Πως σχολιάζετε τις έως τώρα διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με τους πιστωτές μας, και πως κρίνετε τα αποτελέσματα;

Ε.Σ.: Είναι πολύ νωρίς να βγάλουμε συμπεράσματα. Μέχρι τώρα η κυβέρνηση μπορεί επικοινωνιακά να διαπρέπει, επί της ουσίας όμως δεν έχει κριθεί ακόμα τίποτα. Η σύγκρουση με την Ευρώπη θα βάλει την Ελλάδα σε μια απίστευτη περιπέτεια. Αντίθετα, ένας έξυπνος διαπραγματευτικός συμβιβασμός διασφαλίζει το στέρεο ευρωπαϊκά δρόμο, θέτοντας όμως ευθέως σε δοκιμασία την αξιοπιστία του προεκλογικού λόγου του ΣΥΡΙΖΑ. Εύχομαι να συμβεί το καλύτερο δυνατό για την πατρίδα μας και είμαι βέβαιος ότι η παράταξή μου θα είναι υποστηρικτική σε κάθε απόφαση που μπορεί να συμβάλει προς αυτή την κατεύθυνση.

Θα θέλατε να δείτε κάτι αντίστοιχο και από την κυβέρνηση της ΝΔ;

Ε.Σ.: Δε θέλω να αδικήσω την προσπάθεια που έκανε η Κυβέρνηση Σαμαρά. Σε μια συγκυρία πολύ πιο δύσκολη απ’ τη σημερινή, πετύχαμε τους ενδιάμεσους στόχους: αποτρέψαμε την ανεξέλεγκτη χρεοκοπία και διασφαλίσαμε την παραμονή της Ελλάδας στο σκληρό ευρωπαϊκό πυρήνα. Είμαι βέβαιος ότι αν δε βιαζόμασταν να πανηγυρίσουμε και διορθώναμε μια σειρά λαθών, που μας απέκοψαν απ΄τις κοινωνικές μας συμμαχίες, αν είχαμε το χρόνο να οργανώσουμε τη στροφή στην πραγματική οικονομία και να συμφωνήσουμε μια συντεταγμένη έξοδο στις αγορές, τα πράγματα θα ηταν πολύ διαφορετικά, τόσο για τη χώρα όσο και για την παράταξη.

Κύριε Στυλιανίδη, υπήρξατε υπουργός της κυβέρνησης Σαμαρά. Μετά από δυόμισι χρόνια σκληρών προσπαθειών περιμένατε αυτό το αποτέλεσμα, τουλάχιστον ως προς το εύρος της διαφοράς;

Ε.Σ.: Από ένα σημείο και μετά το περίμενα, διότι διαπίστωνα τη δυσαρμονία κάποιων επιλογών με το κοινωνικό αίσθημα. Υπήρχαν περιπτώσεις που δεν εκδηλώθηκε ή δεν αναδείχθηκε η διαπραγματευτική προσπάθεια Υπουργών, ενώ υπήρχαν περιθώρια. Θυμίζω ότι κι εγώ διαπραγματεύτηκα ως Υπουργός Εσωτερικών και αντί να αποδεχτώ την απόλυση των Δημοτικών Αστυνομικών –που στο κάτω κάτω έφερναν 18,3% αύξηση των ιδίων εσόδων στους Δήμους- πρότεινα εναλλακτικό σχέδιο κινητικότητας, που αποδεχόταν η ΚΕΔΕ, έστησα το Παρατηρητήριο Οικονομικής Αυτοτέλειας που οδήγησε στους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς των Δήμων και χτύπησε σπατάλες και διαφθορά, ενώ πέτυχα με την αύξηση της αξιοποίησης της δημοτικής περιουσίας από € 2,5 δις έλλειμμα να φτάσουμε σε € 483 εκ. πλεόνασμα σε ένα χρόνο. Η ίδια η Καγκελάριος Μέρκελ αναγνώρισε δημόσια τα μετρήσιμα αποτελέσματα της μεταρρύθμισης των ΟΤΑ, αλλά αυτό δεν προβλήθηκε όπως θα έπρεπε.

Ασφαλώς έχουν ακουστεί πολλά για τα αίτια της ήττας. Εσείς πού αποδίδετε την ήττα;

Ε.Σ.: Δημιουργήσαμε την αίσθηση της μονιμότητας για μέτρα έκτακτου χαρακτήρα που μας αποξένωσαν απ΄ τη μεσαία τάξη και αλλοίωσαν την ιδεολογική μας φυσιογνωμία, όπως ο ΕΝΦΙΑ σε σχέση με το δικαίωμα ιδιοκτησίας, οι αυξημένοι φόροι και η έλλειψη ρευστότητας σε σχέση με το επιχειρείν, οι οριζόντιες περικοπές σε σχέση με τη βιωσιμότητα των οικογενειακών προϋπολογισμών.
Οικογένεια, αγορά και νεολαία, ένιωσαν ότι η Ν.Δ. εγκλωβίζεται σε μια νεοφιλελεύθερη λογική και προσχωρεί σε μια ακροδεξιά ρητορική, που την απομακρύνει από τον αξιακό κώδικα του Κων/νου Καραμανλή και τη συνταγή της Κοινωνικής Οικονομίας της Αγοράς, που είναι το «ευαγγέλιο» του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος.

Πιστεύετε στ’ αλήθεια ότι είναι πιθανό να είναι «αριστερή παρένθεση» η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ;

Ε.Σ.: Αυτές οι λογικές δεν ισχύουν διότι είναι αμυντικές και παρωχημένες. Οι πολίτες θέλουν θετική προσέγγιση, ρεαλιστική πρόταση για την ανάταξη της οικονομίας και συλλογικό όραμα για το αύριο της χώρας, μέσα στο οποίο θα χωράει και το ατομικό ή οικογενειακό όνειρο για μια καλύτερη ζωή.