ΠτΘ: Πώς αντιμετωπίζετε την πέμπτη κατά σειρά προσφυγή στην κάλπη μέσα σε ένα χρόνο;
Ε.Σ.: Το θεωρώ έλλειψη σοβαρότητας. Πέντε κάλπες σε ένα χρόνο, που κοστίζουν 80.000.000 η μία, δηλαδή συνολικά 400.000.000, σε σύγκριση με το ετήσιο κόστος των αγροτικών συντάξεων συνολικού ύψους 450.000.000, που έρχονται πετσοκομμένες, δεν είναι δυνατόν. Δαπανούμε τόσα πολλά λεφτά για να κάνουμε έκτακτες εκλογές τον Ιανουάριο, με ευθύνη πολλών πλευρών, δημοψήφισμα άνευ αντικειμένου τον Ιούλιο και έκτακτες εκλογές τώρα.
Οι μεγάλες κρίσεις απαιτούν μεγάλους συνασπισμούς και αν το πολιτικό σύστημα είχε την ωριμότητα να δημιουργήσει μια μεγάλη συνεργασία επί συγκεκριμένες βάσεις από την αρχή ακόμα της κρίσης το 2010 και το 2011 θα ήμασταν ήδη έξω στις αγορές.
«Διανύουμε εδώ και 6 μήνες μια περίοδο χωρίς αποφάσεις»
ΠτΘ : Πώς αιτιολογείτε αυτό το φαινόμενο;
Ε.Σ: Υπάρχει πολιτική παρακμή του ρόλου. Η πολιτική δεν είναι πλάκα. Ευθύνονται πολιτικοί και πολίτες, για να είμαστε ρεαλιστές και να λέμε την αλήθεια. Διανύουμε εδώ και 6 μήνες μια περίοδο χωρίς αποφάσεις. Έχουμε μια διαπραγμάτευση που οδήγησε στο μνημόνιο Τσίπρα - Καμμένου και έχουμε και ένα κόστος το οποίο θα μπορούσε να είχε κλείσει με 5 δις τον Ιανουάριο και το κάναμε 14 δις.
Κάποιος πρέπει να τα πληρώσει αυτά τα λεφτά. Μπήκαν στο στόχαστρο οι αγρότες, οι επαγγελματίες που είχαν ήδη υποφέρει. Πιο συγκεκριμένα, στοιχεία που υπάρχουν καταδεικνύουν 60.000 επιχειρήσεις που έχουν φύγει και ζητούν ΑΦΜ από την περιοχή μας και από τη Μακεδονία στη Βουλγαρία. Από την άλλη, έχουν «τιναχθεί στον αέρα» οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, που ήταν η κοινωνική αναφορά του κ. Τσίπρα, εξεφτελιζόμενοι στις ουρές μετά τα capital controls. Επίσης, «τινάχτηκαν στον αέρα» εισαγωγές και εξαγωγές και παράλληλα σταμάτησαν όλα τα δημόσια έργα. Δηλαδή, που πάμε; Ενδιαφέρεται κάποιος για αυτή τη χώρα και όχι μόνο για τον εαυτό του;
«Κανένας δεν επιτρέπεται να μπαίνει στην πολιτική απροετοίμαστος και κανένας δεν δικαιούται να επικαλείται άγνοια εκ των υστέρων»
ΠτΘ.: Ακούγονται συχνά δύο απόψεις σχετικά με τα όσα συνέβησαν κατά την περίοδο της εξάμηνης θητείας του ΣΥΡΙΖΑ. Είτε ότι ο κ. Τσίπρας δεν ήξερε, όταν αναλάμβανε την πρωθυπουργία, είτε ότι πριν την αναλάβει οι εξαγγελίες του ήταν λαϊκίστικα παίγνια που συχνά ακούμε στην πολιτική, εσείς τι πιστεύετε επί αυτού;
Ε.Σ.: Κανένας δεν επιτρέπεται να μπαίνει στην πολιτική απροετοίμαστος και κανένας δεν δικαιούται να επικαλείται άγνοια εκ των υστέρων. Εμένα ο κ. Τσίπρας μου είναι απολύτως συμπαθής, είναι χαρισματικός, ηγήθηκε, ήταν καθαρός, γιατί δεν είχε ασκήσει την εξουσία, ήταν επικοινωνιακά έξυπνος, αλλά δεν ήξερε. Δεν ήξερε αυτός αλλά και ένα μέρος των συνεργατών του τους ευρωπαϊκούς κανόνες διαπραγμάτευσης και τους κανόνες λειτουργίας της αγοράς. Κάθε λέξη που έλεγε ο κ. Βαρουφάκης απομόνωνε και εξευτέλιζε την Ελλάδα.
Δε γνώριζαν ότι σε μια μάχη όταν έχεις απέναντι τους μεγάλους οι οποίοι κοιτούν τα δικά τους συμφέροντα πρέπει να είσαι ευφυής να κάνεις «σερφ» στα μεγάλα κύματα για να καταφέρεις να βγεις στην ακτή». Όταν είδαν τα δύσκολα, έκαναν μια στροφή στην ευθύνη και στον ρεαλισμό. Αλλά ήρθε ο λογαριασμός, δηλαδή οι 100.000 πρόσθετοι άνεργοι, είναι η ακύρωση όλων των αποτελεσμάτων που επέφεραν οι θυσίες, δίκαιες ή άδικες, που είχαν γίνει το προηγούμενο διάστημα, είναι η επιστροφή στην ύφεση και σε κάποιο έλλειμμα αλλά και η φυγή νέων και επιχειρήσεων στο εξωτερικό.
«Συγκρούεται η διπροσωπία του κ. Τσίπρα και η αχαριστία του κ. Λαφαζάνη και των υπολοίπων»
ΠτΘ: Επιτρέπεται η αριστερά που θέλει να πάρει την κυβέρνηση να μην ξέρει;
Ε.Σ.: Υπήρχαν και ορισμένοι οι οποίοι ήξεραν αλλά ήταν κολλημένοι σε μια ιδεοληψία και σε αντιλήψεις που ήταν ξεπερασμένες, ουτοπικές και αδιέξοδες.
Στην αριστερά βρίσκουμε τη σύγκρουση δύο κόσμων. Συγκρούεται η διπροσωπία του κ. Τσίπρα και η αχαριστία του κ. Λαφαζάνη και των υπολοίπων. Από τη μία ο Τσίπρας άλλα υποσχέθηκε και άλλα έκανε. Από την άλλη δεν μπορώ να αθωώσω τους υπόλοιπους καθώς πρόκειται για ανθρώπους που βρίσκονται στην πολιτική σκηνή εδώ και χρόνια και θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι αν η Ελλάδα δεν βρίσκεται εντός της Ε.Ε, χάνει την υπεραξία της και ότι η Ρωσία, η Αμερική ή η Κίνα θα χρηματοδοτούσαν την Ελλάδα μόνο αν την χρειαζόταν ως πύλη προς την Ε.Ε, βεβαίως το ήξεραν. Αλλά γιατί αφήναν τον κόσμο να πιστέψει ότι θα τους χαριστούν τα δάνεια με μια ενδεχόμενη επιστροφή στη δραχμή. Λέω λοιπόν αχαριστία γιατί και αυτοί εγκαταλείψαν τον πολιτικό τους αρχηγό, αυτόν που τους οδήγησε από το 4% στο 37%, στην πρώτη δύσκολη στροφή και αυτό δεν ήταν έντιμο. Ούτε έντιμη ήταν η στροφή του Τσίπρα, φυσικά.
«Η απειλή για την πολιτική δεν είναι ο κ. Τσίπρας, είναι η ακυβερνησία και η πολυδιάσπαση του πολιτικού συστήματος»
ΠτΘ : Δεν πρόκειται σύμφωνα με σας για πολιτική κατάντια να μην υπάρχει σοβαρότητα;
Ε.Σ.: Φυσικά. Γι’ αυτό πιστεύω ότι ευθύνεται η έλλειψη ηγεσίας αλλά και η έλλειψη παιδείας από την κοινωνική βάση. Το βασικό λάθος στην πολιτική σκηνή, που ξεκινάει με τις ηγεσίες, συνεχίζεται με τους πολιτικούς και τριτευόντως με τους ίδιους τους πολίτες, είναι ότι δεν υπάρχει ειλικρίνεια. Όσο σκληρή κι αν είναι η αλήθεια πρέπει να τη λέμε, ώστε ο άλλος να τη βλέπει καθαρά και να έχει τη δυνατότητα να διακρίνει ανάμεσα σε τι συνταγές πρόκειται να διαλέξει.
Πρέπει, λοιπόν να ξέρουμε ότι τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα τώρα. Γι’ αυτό όποια κυβέρνηση κληθεί να διαχειριστεί αυτήν την κατάσταση πρέπει να ξέρει ότι τα πράγματα είναι δύσκολα. Αυτή η Κυβέρνηση οφείλει να καταγράψει στο μεταρρυθμιστικό κεφάλαιο γρήγορες και μεγάλες επιδόσεις για να πείσει τους συνομιλητές μας να μας κατεβάσουν τον πήχη των κοινωνικών και οικονομικών επιπτώσεων από εκεί που δεν μπορούμε πλέον να τον φτάσουμε.
Αυτό θα επιτευχθεί με το να υπάρξει την επόμενη μέρα κυβέρνηση. Οποιαδήποτε κυβέρνηση. Είχα πει ότι η απειλή για την πολιτική δεν είναι ο κ. Τσίπρας, είναι η ακυβερνησία και η πολυδιάσπαση του πολιτικού συστήματος. Αυτό βιώνουμε. Το δίλημμα των εκλογών είναι αριστερή ακυβερνησία ή αποτελεσματική Ν.Δ. Δεν λέω ότι η Ν.Δ δεν έκανε λάθη αλλά είμαι από αυτούς που λένε ότι δεν πρόλαβε η Ν.Δ να κάνει την αυτοκριτική της όπως έπρεπε.
«Δεν πρέπει πλέον οι πολίτες να ασχολούνται με τα κόμματα, αλλά με τη ζωή τους την επόμενη μέρα»
ΠτΘ: Ενώ, όμως, λέτε ότι έχετε κάνει λάθη γιατί βλέπουμε ένα διακαή πόθο προς ανάληψη της εξουσίας;
Ε.Σ.: Τώρα θα ακούτε και θα βλέπετε πολλά γιατί προεκλογικά δεν υπάρχει ούτε η ηρεμία ούτε η ψυχραιμία να ειπωθούν λόγια αυτοκριτικής. Αυτά έπρεπε να ειπωθούν μετεκλογικά τον Ιανουάριο, αλλά αυτό δεν έγινε. Απλά δεν πρέπει πλέον οι πολίτες να ασχολούνται με τα κόμματα, αλλά με τη ζωή τους την επόμενη μέρα. Αυτή τη στιγμή, αν κερδίσει ο κ. Τσίπρας με ποιον θα συνεργαστεί; Γιατί πρέπει να ξεχάσουμε ότι μπορεί εν προκειμένω να υπάρξει αυτοδύναμη κυβέρνηση. Άρα υπάρχει αδυναμία σε αυτό το σημείο. Θα εξωθηθεί να συνεργαστεί με τη Νέα Δημοκρατία, γιατί είναι το μόνο κόμμα που του απομένει. Και καταλήγουμε, γιατί τότε εκλογές; Αφού είχαμε μια κυβερνώσα βουλή που με 250 ψήφους ψήφιζε τις δύσκολες αποφάσεις για να προχωρήσουμε. Γιατί δεν είχαμε μια εκτελεστική εξουσία αποτελεσματική για να υλοποιεί αυτές τις αποφάσεις.
Αυτό το πρόβλημα το είχε και η Ν.Δ κάποτε αλλά τώρα λέει «αφήνω τα ιδεολογικά μου σε δεύτερη μοίρα και βάζω μπροστά το ευρωπαϊκό διακύβευμα». Δηλαδή, να συνεργαστεί με δυνάμεις που πιστεύουν σε δύο από τα τρία κεφάλαια του μνημονίου που αφορούν τις μεταρρυθμίσεις στο δημόσιο τομέα, δηλαδή μικρότερο κράτος λιγότερες δημοσιονομικές δαπάνες και δεύτερον τις αποκρατικοποιήσεις, με διάφορες μορφές, είτε με τη σύμπραξη δημόσιου ιδιωτικού τομέα είτε ως κανονική αποκρατικοποίηση. Κανένας ιδιώτης δεν μπορεί να σου πάρει το Ελληνικό να το πάει σε άλλη χώρα.
Το τρίτο κεφάλαιο του μνημονίου είναι αυτό που είναι πιο έντονα φορτισμένο ιδεολογικά, δηλαδή εκεί γίνεται η πολιτική και κοινωνική συμμαχία. Η αριστερά λέει να προστατεύσουμε το δημόσιο τομέα, να αποκαταστήσουμε τους υπαλλήλους που διώχθηκαν. Εμείς λέμε ότι αυτό που είναι πιο σημαντικό είναι να μειωθούν οι φόροι, αυτό μπορεί να φέρει ανάπτυξη, ρευστότητα και νέες θέσεις εργασίας. Το κράτος όπως λειτουργεί επιδοτεί αυτό το νοσηρό φαινόμενο της ανεργίας και της υψηλής φορολογίας και εκεί θα είναι μια ιδεολογικοπολιτική διαφωνία σε περίπτωση συνεργασίας με το ΣΥΡΙΖΑ, η οποία και πάλι μπορεί να συμβιβαστεί όταν έχουμε συγκεκριμένη «δοσολογία» και από τις δυο πλευρές.
Θα έπρεπε, και το έχω θέσει σε όλα τα κόμματα και στον κ. Μεϊμαράκη, να έχουν αναθέσει σε μια ειδική ομάδα ανθρώπων της αγοράς, της επιστήμης και της πολιτικής να εκπονήσει ένα σχέδιο αναπτυξιακό και στη συνέχεια οι κυβερνήσεις να κληθούν να υλοποιούν κεφάλαια αυτού και να κρίνονται για την αποτελεσματικότητα τους.
«Ο σωστός πολιτικός πρέπει δημιουργεί ένα όραμα στο οποίο θα χωρούν τα μικρά όνειρα του καθενός, τα οικογενειακά όνειρα»
ΠτΘ: Πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε το γεγονός ότι υπάρχει μια αλλοίωση της συνείδησης του πολίτη, ότι δηλαδή δεν πρέπει να εκλέγει πολιτικό για προσωπικά οφέλη; Αυτό το κομμάτι το έχουμε χάσει.
Ε.Σ.: Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε στο μυαλό μας τι θα πει πολιτικός. Για μένα δεν είναι πολιτικός αυτός που βλέπουμε σήμερα και δυστυχώς έχει κυριαρχήσει να θεωρούμε έτσι τον πολιτικό. Για μένα ο πολιτικός, καταρχάς, είναι αυτός που ξέρει να κάνει crisis management, δηλαδή να αντιμετωπίζει με ψυχραιμία τις κρίσεις και γι’ αυτό δεν πρέπει να έχεις μόνο γνώσεις αλλά και συναισθηματική ευφυΐα, υπομονή και ψυχραιμία. Ένας πολιτικός πρέπει εκτός των άλλων να είναι εγκεφαλικός και να ξέρει πως και πότε θα επιτεθεί και που θα συμβιβαστεί. Αυτό θέλει εκπαίδευση, ψυχική και διανοητική.
Δευτερευόντως, ο πολιτικός πρέπει να είναι επαγγελματίας. Να έχει δηλαδή συνείδηση, όχι να είναι επιχειρηματίας της πολιτικής. Να τον διακατέχει το αίσθημα ότι «αναλαμβάνω μια αποστολή και πρέπει να την τελειώσω». Να είναι δηλαδή άνθρωπος δημιουργός και εκτελεστής.
Τρίτον, να είναι ένας άνθρωπος που βλέπει «πέρα από τη μύτη του», δηλαδή πέρα από το κόμμα του, πέρα από τους συντρόφους του και να προβλέπει τι έρχεται. Να τοποθετεί τον εαυτό του, το νομό του, την παράταξή του, δύο τρία βήματα στο μέλλον, ώστε να δημιουργεί ένα όραμα στο οποίο θα χωρούν τα μικρά όνειρα του καθενός, τα οικογενειακά όνειρα. Να νιώσει ο πολίτης ότι μπορεί να στερηθεί δυο χρόνια κάτι αλλά ότι θα συμμετέχει στο καλό που θα έρθει. Όταν ο πολίτης νιώθει ότι τον τρίτο χρόνο θα είναι εκτός των θετικών που θα έρθουν, τότε γιατί να ακολουθήσει; Πρέπει να νιώσει ότι είναι αναπόσπαστο κομμάτι της μεταρρυθμιστικής προσπάθειας και ότι αυτό γίνεται για τον ίδιο.
«Μας έχουν δημιουργήσει ενοχικά συμπλέγματα ότι φταίμε για όλα εμείς»
ΠτΘ: Ευελπιστείτε ότι τα συμφέροντα θα αφήσουν το παιχνίδι της Δημοκρατίας και των ταλαντούχων να αναπτυχθεί;
Ε.Σ: Δεν πρόκειται να πάψει η κοινωνία να έχει συμφέροντα, απλά θα πρέπει να διασφαλίσουμε ότι θα μπουν κανόνες σε αυτά και ότι τα αρνητικά συμφέροντα θα εξουδετερώνονται ενώ τα θετικά συμφέροντα θα προωθούνται. Κοινώς, να υπάρχει μια αλληλοεξουδετέρωση.
ΠτΘ: Παρά την ύπαρξη συμφερόντων πώς εξηγείτε ότι οι πολίτες παραμένουν στην πολιτική;
Ε.Σ: Δε μπορούμε να παραιτηθούμε, ούτε εμείς σαν πολιτικοί ούτε οι πολίτες. Η Ελλάδα είναι προνομιακό κράτος. Μας έχουν δημιουργήσει ενοχικά συμπλέγματα ότι φταίμε για όλα εμείς. Δεν φταίνε όμως για όλα οι Έλληνες. Έχουμε βεβαίως μεγάλη ευθύνη γιατί διαχειριστήκαμε μεν κάποιες ευκαιρίες με λάθος τρόπο αλλά έχουμε κάνει και καλά. Αυτό το οποίο καταγγέλλεται σαν παλιό πολιτικό σύστημα δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι εδραίωσε τη δημοκρατία μετά το ’74, έφερε την εθνική συμφιλίωση μετά από έναν αιματηρό εμφύλιο και δύο δικτατορίες, κατάφερε να αποκαταστήσει τη σταθερότητα στη χώρα και την εθνική ασφάλεια και μάλιστα να διαχύσει την ανάπτυξη που ήρθε από την Ευρώπη, κατάφερε μια από τις φτωχότερες χώρες στον κόσμο, από τις πιο ταλαιπωρημένες να καταστήσει την Ελλάδα μια από τις 30 υγιέστερες και πλουσιότερες οικονομίες.
Η ιδιοκτησία, για παράδειγμα, στην Ελλάδα μοιραζόταν στο 80% του ελληνικού λαού, σε αντίθεση με της Γερμανίας που μοιράζεται στο 7% του γερμανικού λαού. Κοινώς, αυτό το παλιό πολιτικό σύστημα δούλεψε και για τους πολλούς αλλά υπήρξαν και οι επιτήδειοι λίγοι που κατάφεραν να εδραιώσουν την κυριαρχία τους ανεξαρτήτως του κόμματος που ήταν κάθε φορά στην εξουσία. Αν σε αυτούς καταφέρναμε να θέσουμε ορισμένους κανόνες, θα μπορούσαμε να είχαμε διαπρέψει διεθνώς αλλά εμείς επιλέγουμε να διαπρέπουμε ως μονάδες, με λαμπρά παραδείγματα Ελλήνων που διοικούν σε άλλες χώρες και στη δική μας χώρα, επειδή μαζευτήκαν πολλοί έξυπνοι μαζί μάλλον, αποτυγχάνουν.
«Οι ευκαιρίες πρέπει να διαχυθούν σε ολόκληρη την Ελλάδα»
ΠτΘ: «Η Ροδόπη στην κορυφή» είναι το σύνθημα που επιλέξατε για την προεκλογική σας καμπάνια, ποιο λοιπόν είναι το όραμα για την Ροδόπη;
Ε.Σ.: Πρέπει να κάνουμε μια συμβατική παρεμβατική πράξη σε αυτές τις εκλογές ως περιοχή και να ξεφύγουμε από τα τετριμμένα και να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν πρόκειται για μια αντιπαράθεση κομμάτων ή προσώπων. Είναι, νομίζω, ώριμες οι συνθήκες, η Ροδόπη ως ενότητα να εκφράσει τη μία υγιή και δυναμική σχολή σκέψης, η οποία θα αντιστρατεφτεί αυτούς που πιστεύουν ότι η πολιτική πρέπει να περιχαρακώνεται στο τρίγωνο πλατεία Ομονοίας, πλατεία Κολωνακίου, πλατεία Συντάγματος.
Οι ευκαιρίες πρέπει να διαχυθούν σε ολόκληρη την Ελλάδα. Η Βόρεια Ελλάδα έχει το προνόμιο να αξιοποιήσει το νέο χάρτη, γιατί γεωστρατηγικά είμαστε αναβαθμισμένοι, έχουμε ευρωπαϊκή ενδοχώρα, έχουμε στα ανατολικά μας μια πολύ μεγάλη αγορά, είμαστε η άμυνα της Δύσης έναντι των φαινομένων φονταμεταλισμού, φανατισμού που αναπτύσσονται στα ανατολικά μας αλλά είμαστε και το επίνειο της ευρωπαϊκής οικονομίας στην ανατολική μεσόγειο και στην Μαύρη Θάλασσα και αν το αξιοποιήσουμε αυτό ενεργειακά, τουριστικά και εμπορικά μπορούμε να ωφεληθούμε εμείς αλλά και όλη η οικονομία. Αυτό δεν γίνεται ούτε με προχειρότητες, ούτε με προεκλογικές εξαγγελίες, ούτε με μεμονωμένες προσωπικές πολιτικές.
Στηρίζω με όλες μου τις δυνάμεις τις προσπάθειες συσπείρωσης που κάνει ο κ. Μεϊμαράκης, γιατί πιστεύω ότι πρέπει να κυβερνηθεί η χώρα την επόμενη μέρα αλλά αν οι εξελίξεις ανοίξουν την επόμενη μέρα δεν μου επιτρέπει η ιστορία και η πολιτική μου παιδεία, οι προσφυγικές μου καταβολές και η αγάπη μου για τη Ροδόπη και τη Θράκη να αφήσω να μονοπωληθεί εκ νέου αυτό το παιχνίδι από αποφοίτους κολεγίων, από αριστοκράτες της Αθήνας που έχουν λυμένα τα οικονομικά τους προβλήματα και θεωρούν ότι η χώρα μπορεί να είναι εκλογή δεκαπενταμελούς μιας παρέας που δεν έχει καταλάβει τι βάρος σηκώνει στην πλάτη της αναλαμβάνοντας την ευθύνη αυτήν.
«Θα πρέπει να αποφασίζουμε εμείς για εμάς. Αν δούμε ότι δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό θα πάμε στην Αθήνα και θα διεκδικήσουμε εκεί για μας»
ΠτΘ: Αναφερθήκατε σε ό,τι αφορά τα εσωκομματικά της Νέας Δημοκρατίας, ότι στο θέμα της διαδοχής και της εκλογής νέου αρχηγού αυτό θα ανοίξει μόνο σε περίπτωση που η Ν.Δ παραμείνει στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ε.Σ.: Ναι. Έτσι νομίζω πως είναι το σωστό. Θα ήταν παράλογο και επιπόλαιο να ανοίγαμε τέτοιες διαδικασίες τη στιγμή που η χώρα έχει τόσες δυσκολίες. Γι’ αυτό και όταν συνάδελφοι από την Αθήνα, επώνυμοι, προσπάθησαν να ανοίξουν μια τέτοια διαδικασία, συνάπτοντας περίεργες συμμαχίες που κινούνται από το χώρο του νεοφιλελευθερισμού μέχρι το χώρο της ακροδεξιάς, εγώ δεν δίστασα να ηγηθώ μιας προσπάθειας συλλογής 60 υπογραφών βουλευτών περιφέρειας που στήριξαν την επιλογή του κ. Μεϊμαράκη και ζήτησαν από τα όργανα του κόμματος, την κοινοβουλευτική ομάδα και την πολιτική επιτροπή ομοφώνως να τον εξουσιοδοτήσει να ηγηθεί του εκλογικού αγώνα ως υποψήφιος Πρωθυπουργός.
Αν ανοίξει, όμως αυτή η διαδικασία θα πρέπει όλες οι πτυχές να έχουν έκφραση και δεν μπορεί η βόρεια Ελλάδα και η επαρχεία να είναι απούσα. Θα είναι παρούσα και δυναμικά. Θα πρέπει να αποφασίζουμε εμείς για εμάς. Αν δούμε ότι δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό θα πάμε στην Αθήνα και θα διεκδικήσουμε εκεί για μας.
________________________________________________________________________
Συνέντευξη του Ευριπίδη Στυλιανίδη στον "Παρατηρητή της Θράκης" και τις Νατάσσα Βαφειάδου και Χρύσα Ολζιέρσκυ
Πέμπτη, 10 Σεπτεμβρίου 2015